Απαντηση: Χρήση shockwave σε ρήξη τένοντα του υπερακανθίου

Γειά σας.

Σας γράφω από την ωραία Ρόδο και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί με όλους τους επισκέπτες αυτού του ιστότοπου (οι οποίου γνωρίζω ότι είναι πολλοί) την εμπειρία μου μέσα από την περιπέτεια της υγείας μου που πέρασα πρόσφατα και που πιστεύω πως θα ενδιαφέρει πολλούς "ομοιοπαθείς" .

Ειμαι τριαθλητής και τον Οκτώβριο του 2009 μετά από έντονη προπόνηση -κολύμβηση 1 χιλιομέτρου με υδροδυναμικά κουπιά ενδυναμώσεως swim paddles - που ακολουθήθηκε από έντονη προπόνηση των ώμων με βάρη στο γυμναστήριο την ίδια μέρα, το αριστερό μου χέρι (είμαι δεξιόχειρας) "κρέμασε" από την περιοχή του ώμου και κάτω με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κάνω την παραμικρή κίνηση και να αισθάνομαι αφόρητους πόνους ακριβώς στην περιοχή του ώμου και ειδικώτερα στο πέταλο των στροφέων μυών.
Το μόνο που έκανα τότε ήταν 1-2 εφαρμογές βελονισμού στην τραυματισμένη περιοχή οι οποίες και είχαν κάποιο ευεργετικό αποτέλεσμα. Πραγματικά μέσα στις επόμενες 24 έως 48 ώρες επήλθε σχετική βελτίωση και ο πόνος μειώθηκε κατά πολύ.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν (εξ' ου και το ολέθριο σφάλμα) να συνεχίζω τις προπονήσεις μου κανονικά χωρίς να ξεκουράζω το χέρι μου όπως θα έπρεπε να κάνω. Βέβαια, κατά διαστήματα έκανα κάποιες φυσιοθεραπείες, ασκήσεις (πλειομετρικές), βελονισμούς, χρησιμοποίησα φάρμακα (αντιφλεγμονώδη κ.λ.π) που μου έγραψε ο ορθοπεδικός που με παρακολουθούσε, κ.λ.π ποτέ όμως δεν σταμάτησα την προπόνηση και δεν ξεκούραζα το χέρι μου. Τον Αύγουστο του 2010 πήρα μέρος στον αγώνα τριάθλου Afandou Triathlon Challenge στον οποίο και τερμάτισα κανονικά. Όμως το χέρι μου ποτέ δεν είχε επανέλθει στην πρωτυτέρα του κατάσταση. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να επισκεφθώ (ξανά) τον ορθοπεδικό ιατρό που με παρακολουθούσε όπου με έστειλε (αφού είχε περάσει σχεδόν ένας χρόνος και δεν υπήρχε ουσιαστικό αποτέλεσμα) να βγάλω μια μαγνητική τομογραφία για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Η μαγνητική έδειξε ότι είχα υποστεί μερική ρήξη του τένοντος του υπερακανθίου μυός και μια πιο ελαφράς μορφής ρήξη του υποπλατίου. Αφού του έδειξα την μαγνητική μαζί με την γνωμάτευση του ακτινοδιαγνώστη, ο εν λόγω ιατρός μου υπέδειξε τις εξής δύο επιλογές που είχα προσπαθώντας ταυτόχρονα να προωθήσει την πρώτη:

1)χειρουργική επέμβαση αποκαταστάσεως του στροφικού πετάλου του ώμου
2)εφαρμογή κρουστικών κυμάτων shock wave με το μηχάνημα της Swiss Dolorclast ©

Αφού πήρα την γνώμη ενός φίλου φυσιοθεραπευτή, αποφάσισα να προχωρήσω στην θεραπεία (σαν το τελευταίο στάδιο πριν την εγχείριση) με τα κρουστικά κύματα. Η εφαρμογή - η οποία παρεπιπτώντως ήταν εξαιρετικά επώδυνη και δαπανηρή - έγινε σε τέσσερις συνεδρίες (1 ανα εβδομάδα) και διήρκησε από 07-10-10 έως και 27-10-10.
Υποτίθεται ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα της θεραπείας θα τα αισθανώμουν περίπου σε 1 μήνα από την τελευταία εφαρμογή. Όμως τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα..
Αντ' αυτού, αυτό που συνέβει ήταν μια δραματική επιδείνωση της καταστάσεώς μου, με αποτέλεσμα οι οι πόνοι να είναι πιο συχνοί, μεγαλύτερης διάρκειας και πιο οξείς, κάτι το οποίο με προβλημάτισε πολύ.

Έτσι λοιπόν ψάχνωντας στο διαδίκτυο, βρήκα στο δημόσιο βήμα συζητήσεων του κ. Μώρου την εξής δημοσίευση:

Απ:Τενοντίτιδα υπερακανθίου - 04.08.08 13:33
Δεν ξέρω ποιος στην Κρήτη μπορεί να έχει Shock Wave. Πάντως, εάν υπάρχει ρήξη στον τένοντα, η θεραπεία με Shock Wave έχει απόλυτη αντένδειξη (απαγορεύεται). Κατ’ επέκταση υπάρχουν δύο δρόμοι που μπορείς να ακολουθήσεις προκειμένου για την αποκατάστασή σου. Ή συντηρητικά με ακινητοποίηση και μετά ενδυνάμωση. Ή εάν αυτή (η συντηρητική)δεν αποδώσει και έχεις τις ίδιες ενοχλήσεις χειρουργική αντιμετώπιση και μετά φυσικοθεραπεία.
Είμαστε στη διαθεσή σου για οποιαδήποτε άλλη ερώτηση ή απορία.
Γ. Μώρος


Περιττό να σας πω ότι ένιωσα πολύ άσχημα γιατί όχι απλώς δεν είχα κάποια βελτίωση αλλά επειδή ενδεχομένως είχα προκαλέσει - με την άγνοιά μου και την εμπιστοσύνη στους "ειδικούς" που επέδειξα - , ανεπανόρθωτη ζημιά στον ώμο μου.

Αποφάσισα να επικοινωνήσω με τον κ. Μώρο στην Πάτρα. Βρήκα το τηλέφωνό του και τον κάλεσα. Μπόρεσα να του μιλήσω την ίδια κιόλας μέρα. Μου προξένησε ιδιαίτερη έκλπληξη το ενδιαφέρον του και η προθυμία του να δώσει λύση στο πρόβλημα μου. Αφου μου επιβεβαίωσε την απόλυτη αντένδειξη της χρήσεως του shock wave στην περίπτωσή μου (κάτι το οποίο αναφέρεται στον F.D.A www.fda.gov/MedicalDevices/ProductsandMedicalProcedures/DeviceApprovalsandClearances/ Recently-ApprovedDevices/ucm077001.htm), χωρίς να έχει κανένα ίδιον ώφελος, μου συνέστησε ακριβώς τι πρέπει να κάνω και τι πρέπει να προσέξω. Ακολούθησα τις υποδείξεις του κατά γράμμα σε φυσιοθεραπευτήριο εδώ στην Ρόδο και τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Βέβαια μου είχε ήδη επιστήσει την προσοχή -κάτι το οποίο κανείς έως τότε δεν είχε εξετάσει- στον κίνδυνο δημιουργίας "παγωμένου ώμου". Πραγματικά, αποφάσισα να επισκεφθώ στο Νοσοκομείο Ρόδου -μετά από σύσταση κάποιου φίλου μου γιατρού- εναν ορθοπεδικό-χερουργό. Η επίσκεψη αποδείχθηκε πολύ χρήσιμη και ενδιαφέρουσα, γιατί αφ' ενός μεν, μετά από ενδελεχή εξέταση ο ιατρός μου απέκλεισε την ανάγκη εγχειρήσεως και με διαβεβαίωσε για την πλήρη αποκατάσταση της κινητικότητας του ώμου, αφ' ετέρου δε, διέγνωσε σύνδρομο "frozen shoulder" σε πρώϊμο ευτυχώς στάδιο. Εν τω μεταξύ, έψαξα και βρήκα εξειδικευμένα βιβλία για το πρόβλημά μου τα οποία και προμηθεύτηκα όπως π.χ το The Ultimate Frozen Shoulder Therapy Guide το οποίο σε συνδιασμό με την αγωγή του κ. Μώρου, είχε άμεσα θεαματικά αποτελέσματα. Σήμερα, μόλις 4 μήνες μετά, είμαι ελεύθερος από πόνο, η κινητικότητα της αρθρώσεως είναι αρκετά ικανοποιητική και η βελτίωσή μου βαίνει συνεχώς αυξανόμενη. Εννοείται ότι συνεχίζω τις ειδικές ασκήσεις (διατατικές - αυξήσεως εύρους κινήσεως - ενδυναμώσεως) σε καθημερινή βάση.

Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε γίνει πραγματικότητα, χωρίς την επαφή μου με τον κ. Μώρο, η οποία ξεκίνησε μέσα από ένα τυχαίο γεγονός (το άρθρο που διάβασα στο forum) και η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Καταλήγοντας, θέλω να απευθυνθώ σε όλους όσους αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με το δικό μου και να τους πω με απόλυτη συνείδηση των λεγομένων μου, ότι πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στην επιλογή του γιατρού τους, να αποφεύγουν οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση παρά μόνον εάν αυτή είναι απολύτως αναγκαία και τέλος και σπουδαιότερο, να απευθύνονται σε θεραπευτές "ανθρώπους" οι οποίοι θα σκύψουν πάνω στον πρόβλημά τους και θα έχουν την ευαισθησία να τους βοηθήσουν όχι για τα χρήματα αλλά για την αγάπη που έχουν στο επάγγελμά τους. Δεν μπορώ να σκεφθώ καλύτερο τέτοιο παράδειγμα, από εκείνο του κ. Μώρου τον οποίο και δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω θερμά και να του ευχηθώ να συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει με τον τρόπο ακριβώς που το κάνει..

Βασίλης Καταξενός
Ρόδος