Τρόπος παρουσίασης: M.S Powerpoint
Μώρος Γεώργιος (1), Ντουραντώνης Δημήτρης (2)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Τα προβλήματα του μυοσκελετικού αποτελούν μία από τις κυριότερες αιτίες προσέλευσης ασθενών για φυσικοθεραπεία. Η αντιμετώπισή τους καθίσταται πολλές φορές δύσκολη λόγω της διαφορετικότητας των περιπτώσεων αλλά και λόγω του ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ολοένα και διαφορετικά θεραπευτικά πλάνα τα οποία να ανταποκρίνονται σε αυτές τις ιδιαιτερότητες.
Οι θεραπευτικές συνεδρίες αποτελούνται από συνδυασμό διαφορετικών φυσικοθεραπευτικών μέσων με πτωχά ή αμφισβητούμενα αποτελέσματα τα οποία μάλιστα εμφανίζονται μετά από την εφαρμογή αρκετών συνεδριών. Αυτό τις καθιστά ιδιαίτερα δαπανηρές, τόσο για τον θεραπευτή όσο και για τον ασθενή, μιας και για την πραγματοποίηση τους απαιτείται ιδιαίτερα μεγάλος καθημερινός χρόνος εκτέλεσης και εφαρμογής.
Η εφαρμογή των Lasers έρχεται να δώσει λύση σε όλα αυτά τα προβλήματα με σημαντικότερο όλων την άμεση αναλγησία και την επαναφορά στις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς.
Uganet Hernández Rosa, Jorge Velasquez Tlapanco, Catalina Lara Maya S Enrique Villarreal Ríos, Lidia Martínez González, Emma Rosa Vargas Daza y Liliana Galicia Rodríguez
Reumatol Clin. 2012:8(1):10-14
Introduction: Osteoarthritis is a chronic joint disease; isometric exercise leads to the development of mechanical work and isokinetic exercise leads to better joint mobility.
Objectives: To compare the effectiveness of isometric versus isokinetic therapeutic exercises in patients with knee osteoarthritis.
Material and methods: Quasiexperimental study in a population of 45 to 75 year old patients with a diagnosis of knee osteoarthritis. Group 1 (experimental) was put under isokinetic exercises and group 2 (control) under isometric exercises. The sample size was of 33 patients per group; the allocation to the experimentation or control group was nonrandom, but stratified by degrees of knee osteoarthritis.
The effectiveness of the exercise was measured in three dimensions; muscle strength, joint range and pain. The intervention lasted eight weeks and the physical activity was carried out every third day. The statistical analysis included averages, standard deviation, pereentage, Chi square test, z test for two populations, t test for two independent populations and twin t test.
Results: The analysis of muselé strength comparing the eategories independently demonstrates differenees at 8 weeks; 33.3% of the isokinetie exercise is in the normal eategory and 15.2% in the isometric exercise (p= 0.04). There was not differenee of joint range between groups, despite finding a stage I range in 100.0% of the isokinetie group and 97.0% in the isometrie (p> 0.05) group. Pain was milder in the isokinetie exereise group at 8 weeks (p= 0.01 ).
Conclusions: Isokinetie exereises have a greater effectiveness than isometrie exercises for muscle strength and pain in patients with knee osteoarthritis. However, other studies with randomized designs are needed.
Franco M. Impellizzeri1, Mario Bizzini1, Ermanno Rampinini2, Ferdinando Cereda3 and Nicola A. Maffiuletti1
Clin Physiol Funct Imaging (2008) 28, pp113–119
The main aimof this study was to examine the absolute and relative reliability of some commonly used strength imbalance indices such as concentric hamstring-toconcentric quadriceps ratio, eccentric hamstring-to-concentric quadriceps ratio and bilateral concentric and eccentric strength ratios. An additional aim was to examine the reliability of the peak torque and work of the knee extensor and flexor muscles measured using the Cybex NORM dynamometer. Eighteen physically active healthy subjects (mean ± standard deviation, age 23 ± 3 years, height 176 ± 5 cm, body mass 74 ± 8 kg) were tested three times with 96 h between sessions. Peak torque, average work, unilateral and bilateral ratios were determined at 60, 120, 180 and )60 s)1. Low (0Æ34) to moderate (0Æ87) relative reliability (intraclass correlation coefficient, ICC) was found for strength imbalance ratios with eccentric hamstringto-concentric quadriceps ratio showing the greater ICC (>0Æ80). High ICC values (0Æ90–0Æ98) were found for peak torque and average work. Absolute reliability (standard error of measurement) ranged from 3Æ2% to 8Æ7% for strength imbalance ratios and from 4Æ3% to 7Æ7% for peak torque and average work measurements. This study established the reliability of the most common strength imbalance ratios and of absolute isokinetic muscle strength assessed using the Cybex NORM.
Περισσότερα (αρχείο .pdf)
Bρείτε το άρθρο:
doi: 10.1111/j.1475-097X.2007.00786.x
Lenssen Ton AF, van Steyn, Mike JA, Crijns, Yvonne HF, Waltje Eddie MH, Roox, George M et al.
BMC Musculoskeletal Disorders
9 (2008): 60-60.
Background Adequate and intensive rehabilitation is an important requirement for successful total knee arthroplasty. Although research suggests that Continuous Passive Motion (CPM) should be implemented in the first rehabilitation phase after surgery, there is substantial debate about the duration of each session and the total period of CPM application. A Cochrane review on this topic concluded that short-term use of CPM leads to greater short-term range of motion. It also suggested, however, that future research should concentrate on the treatment period during which CPM should be administered. Methods In a randomised controlled trial we investigated the effectiveness of prolonged CPM use in the home situation as an adjunct to standardised PT. Efficacy was assessed in terms of faster improvements in range of motion (RoM) and functional recovery, measured at the end of the active treatment period, 17 days after surgery. Sixty patients with knee osteoarthritis undergoing TKA and experiencing early postoperative flexion impairment were randomised over two treatment groups. The experimental group received CPM + PT for 17 consecutive days after surgery, whereas the usual care group received the same treatment during the in-hospital phase (i.e. about four days), followed by PT alone (usual care) in the first two weeks after hospital discharge. From 18 days to three months after surgery, both groups received standardised PT. The primary focus of rehabilitation was functional recovery (e.g. ambulation) and regaining RoM in the knee. Results Prolonged use of CPM slightly improved short-term RoM in patients with limited RoM at the time of discharge after total knee arthroplasty when added to a semi-standard PT programme. Assessment at 6 weeks and three months after surgery found no long-term effects of this intervention Neither did we detect functional benefits of the improved RoM at any of the outcome assessments. Conclusion Although results indicate that prolonged CPM use might have a small short-term effect on RoM, routine use of prolonged CPM in patients with limited RoM at hospital discharge should be reconsidered, since neither long-term effects nor transfer to better functional performance was detected.
Βρείτε το πλήρες άρθρο:
"Lenssen, T. A. F., van Steyn, M.,J.A., Crijns, Y. H. F., Waltje, E. M. H., Roox, G. M., Geesink, R. J. T., . . . De Bie, R.,A. (2008). Effectiveness of prolonged use of continuous passive motion (CPM), as an adjunct to physiotherapy, after total knee arthroplasty. BMC Musculoskeletal Disorders, 9, 60-60. doi: http://dx.doi.org/10.1186/1471-2474-9-60 "
P C Malliou, K Giannakopoulos, A G Beneka, A Gioftsidou, G Godolias
Br J Sports Med 2004;38:766–772. doi: 10.1136/bjsm.2003.009548
Background: Many studies have compared different training methods for improving muscular performance, but more investigations need to be directed to the restoration of muscular imbalances.
Objective: To determine the most effective training for altering strength ratios in the shoulder rotator cuff.
Methods: Forty eight physical education students were randomly assigned to four groups (12 per group):
Testing was performed in the supine position with the glenohumeral joint in 90˚ of abduction in the coronal lane, with a range of motion of 0–90˚ of external rotation and 0–65˚ of internal rotation at angular velocities of 60, 120, and 180˚/s. The test procedure was performed before and after the exercise period of six weeks.
Results: One way analysis of variance found no differences between the groups for the initial tests.
Analysis of variance with repeated measures showed that the strength ratios in all the experimental groups had altered after the exercise period, with the isokinetic group showing the most significant improvement.
Conclusions: Isokinetic strengthening is the most effective method of altering strength ratios of the rotator cuff muscle.
Οκτώβριος, 1998
Θέμα: Ο πόνος χαμηλά στην πλάτη μπορεί να προέρχεται από πολλές αιτίες. Είναι επίσης πολύ συχνός, μιας και ενδέχεται να παρουσιασθεί μέχρι και στο 80% του πληθυσμού κάποια χρονική στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής. Σκοπός του συστήματος DRS είναι η ανακούφιση του πόνου μέσω της μείωσης των πιέσεων μεταξύ των μεσοσπονδυλίων δίσκων. Η μείωση των πιέσεων αυτών επιταχύνει και διευκολύνει με τη σειρά της την επούλωση στα τμήματα των εκφυλισμένων δίσκων.
Περισσότερα (αρχείο .pdf)
EMERGING TECHNOLOGIES: PRELIMINARY FINDINGS
Decompression, Reduction, and Stabilization of the Lumbar
Θέμα: Στην παρούσα ερευνητική εργασία πραγματοποιείται σύγκριση των αποτελεσμάτων για την ανακούφιση του πόνου από την μια με εφαρμογή παραδοσιακών μηχανικών θεραπειών (σε 14 ασθενείς) και από την άλλη με ένα τεχνολογικά εξελιγμένο μηχάνημα (DRS System), το οποίο αποσυμπιέζει την σπονδυλική στήλη (σε 25 ασθενείς). Το σύστημα αποσυμπίεσης δίνει πολύ καλά έως άριστα ποσοστά ανακούφισης του πόνου. Το σύστημα DRS αξιολογείται πλέον ως η καλύτερη πρωταρχική επέμβαση για την πρόληψη και θεραπεία του πόνου που προέρχεται από πιέσεις της σπονδυλικής στήλης.
Περισσότερα (αρχείο .pdf)
Edward L. Eyerman, MD, st- Louis Misssuri
Ιούνιος, 1998
Θέμα: Η απλή πυελική έλξη δίνει ανακόλουθη ανακούφιση σε ανθρώπους που υποφέρουν από κήλη στον οσφυϊκό δίσκο. Αυτό είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από την εφαρμογή ενός νέου συστήματος αποσυμπίεσης με έλξεις που εφαρμόστηκε με 15 έλξεις των 60 δευτερολέπτων με μόλις πάνω από το ένα ήμισυ του βάρους του σώματος σε 20 ημίωρες συνεδρίες. Τα αποτελέσματα αναφέρουν ότι προσφέρει σημαντική έως πλήρη ανακούφιση πόνου από την οσφυαλγία και την ισχιαλγία, σε 86% από 14 ασθενείς με δισκοκήλη και 75% από 8 με facet syndrome.
Περισσότερα (αρχείο .pdf)
Βοοκ: PAIN MANAGEMENT - A Practical Guide for Clinicians
Θέμα: Η σχολαστική αξιολόγηση προγενέστερων τεχνικών δεν αποκαλύπτει κάποιο συνεπές μοντέλο στην διαχείριση του πόνου. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης διάφορων συσκευών και μηχανισμών δείχνουν ότι επτά κύριοι παράγοντες είναι σημαντικοί για την επίτευξη βέλτιστων κλινικών αποτελεσμάτων. Στην παρούσα μελέτη αναλύονται αυτοί οι παράγοντες, ενώ παρουσιάζεται το σύστημα DRS και η συμβολή του στη διαχείριση του πόνου σε ένα σύνολο 50 ασθενών. Το σύστημα DRS αποδεικνύεται αποτελεσματικό και οικονομικά αποδοτικό παρέχοντας ανακούφιση στον πόνο. Συνεπώς, οι κλινικοί γιατροί και οι φυσικοθεραπευτές καλούνται να εκμεταλλευτούν τα πλεονεκτήματα που παρέχει αυτή η προσέγγιση.
Περισσότερα (αρχείο .pdf)
RESULTS OF 2007
Annual Conference of American Academy of Pain MAnagement
Θέμα: Τα αποτελέσματα της σχετικής μελέτης του Dr Johnn Leslie, έδειξαν σπουδαία αποτελέσματα στη χρήση του DRX 9000, στον πόνο της μέσης. Μετά από δύο εβδομάδες θεραπεία με το DRX9000 επιτεύχθει 50% μείωση στον πόνο της μέσης των ασθενών. Επιπρόσθετα το εκπληκτικό ποσοστό των 88,9% των ασθενών στη μείωση του πόνου επιτεύχθει μετά την ολοκκλήρωση της θεραπείας των 6 εβδομάδων.
Περισσότερα (αρχείο .pdf)
